После секое раскинување,обично ги слушаме тие зборови од најблиските:Ајде ќе помине,времето ги лечи сите рани,времето е лек,времето ќе ти помогне да заборавиш. Но, дали е тоа така?Дали навистина кога поминува одреден период,почнуваме да забораваме и да преболуваме или само ги потиснуваме чувствата во себе?
Дали преболувањето е резултат на тоа што проаѓа време?Дали времето помага да избледат чувствата?
Дали е можно во моментот да кажеме:Многу време помина,сосема заборавив на него,а кога ќе го видиме бившиот партнер,пак да ни се јави некој немир?Што значи тоа?Дека времето ни помогнало само да ги поттиснеме чувствата?
Со вашето досегашно искуство како било?
И навистина,дали времето ни помага или одмага?